ชวนไปสำรวจ วังกรมพระสมมตอมรพันธุ์ วังลับหนึ่งเดียวบนถนนบำรุงเมือง ที่ยังคงหลงเหลือมาเล่าประวัติศาสตร์เมืองพระนครในสมัยรัชกาลที่ 4 ต่อเนื่องรัชกาลที่ 5 เป็นวังที่ถูกเปลี่ยนผ่านจากตำหนักที่พักอาศัยสู่โรงเรียนลูกลิงป่า สู่การถูกทิ้งร้าง และสู่การรื้อฟื้นประวัติศาสตร์วังและ ชุมชนวังกรมพระสมมตอมรพันธุ์ ให้กลับมาอีกครั้ง

ท่าเตียน กรุงเทพฯ กำลังจะมีพื้นที่สร้างสรรค์แห่งใหม่ LOU HIEB SENG (โล้วเฮียบเส็ง) ซึ่งชื่อสะกดภาษาอังกฤษที่ตั้งเลียนเสียงชื่อกิจการในภาษาจีนของอาคารพาณิชย์ที่เคยเป็นร้านขายส่งน้ำตาลปี๊บสำคัญประจำย่านมาก่อน

วัดประยุรวงศาวาสวรวิหาร หรือที่ชาวฝั่งธนบุรีเรียกสั้นๆ ว่า วัดประยูรฯ วัดรางวัลอนุรักษ์ระดับยูเนสโกที่ตั้งโดดเด่นอยู่เชิงสะพานพระพุทธยอดฟ้า กับสถาปัตยกรรมที่ผสมผสานภูมิปัญญาเชิงช่างในอยุธยาแต่ก็ยังมีดีไซน์โคโลเนียลของยุโรปเข้ามาผสมผสาน

ย้อนอดีต บ้านหิมพานต์ หรือ ป๊ากสามเสน คฤหาสน์หลังงามของ พระสรรพการหิรัญกิจ ซึ่งเป็นที่กล่าวขานในย่านสามเสนรวมถึงได้รับการบันทึกไว้ในหนังสือ Twentieth Century Impressions of Siam ถึงความงดงามว่าเป็นรองก็แค่พระบรมมหาราชวัง

บ้านบานเย็น กลุ่มเรือนไม้โบราณจำนวน 3 หลังอายุกว่า 100 ปี ที่สร้างตามสถาปัตยกรรมสไตล์วิกตอเรียนซึ่งเป็นที่นิยมในช่วงรัชกาลที่ 5 ถึงรัชกาลที่ 7 และทางทายาทได้อนุรักษ์จนได้รับรางวัลอนุรักษ์ศิลปสถาปัตยกรรม ประจำปี 2565 จากสมาคมสถาปนิกสยามในพระบรมราชูปถัมภ์

Somewhere ซอยประดิพัทธ์ 17 โครงการที่พร้อมเป็นเพื่อนบ้านให้ผู้คน ผ่านการเชื่อมโยงเรื่องราวในมิติต่าง ๆ ทั้งการออกแบบสถาปัตยกรรมและฟังก์ชันของพื้นที่ที่พร้อมแต่งเติมด้วยกิจกรรมและความสร้างสรรค์แบบหมุนเวียนและยืดหยุ่น

Urban Ally แพลตฟอร์มการเรียนรู้เมืองมุมมองใหม่ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร ที่มุ่งส่งเสริมการเรียนรู้นอกห้องเรียน เชื่อมโยงกับเครือข่ายการเรียนรู้ภายนอก เพื่อให้เกิดบทสนทนาในประเด็นใหม่ ๆ ที่นำไปสู่การออกแบบเมืองหรือพื้นที่ทางสังคมอย่างยั่งยืนและเป็นมิตรมากยิ่งขึ้น

การเกิดขึ้นของ โอลิมปิก ไม่ได้มีผลแค่การพัฒนาวงการกีฬาเท่านั้น แต่โอลิมปิกยังเกี่ยวพันโดยตรงกับการพัฒนาอุตสาหกรรมต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้อง รวมถึงวงการสถาปัตยกรรม เห็นได้จากประวัติศาสตร์การพัฒนางานดีไซน์ของ สนามกีฬา ที่ส่วนมากล้วนมีจุดเริ่มจากมหกรรมกีฬาระดับโลกอย่าง โอลิมปิก

PAVA Architects โดย พชรพรรณ รัตนานคร และ วารัตน์ ลิ่มวิบูลย์ เป็นที่รู้จักจากการออกแบบมาสเตอร์แพลน และพิพิธภัณฑ์ของโครงการเก๊าไม้ เอสเตท 1955 บูรณะโรงบ่มใบยาสูบอายุกว่า 60 ปีในจังหวัดเชียงใหม่ให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวครบทั้งเชิงวัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ และธรรมชาติ