หอศิลป พีระศรี หอศิลป์สำหรับสาธารณชนแห่งแรกในไทยที่ถูกทิ้งร้างมากว่า 35 ปี ได้กลับมาเปิดเฉพาะกิจ 3 วันในช่วงปลายมีนาคม 2567 กับโปรเจกต์ Revitalizing BIMA เพื่อชุบชีวิตพื้นที่รกร้างที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ให้กลับมาอยู่ในสปอตไลต์อีกครั้งและจุดประกายสังคมให้มองเห็นศักยภาพและความเป็นไปได้ในการต่อยอด
สำนักพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช ที่ถูกปิดมานานถูกปรับโฉมกลายเป็นพื้นที่สร้างสรรค์แห่งใหม่ Bangkok Kunsthalle (บางกอก คุนสตาเล่อ)
ทายาทของศิลปินและกวีเอก อังคาร กัลยาณพงศ์ นำโดยบุตรี อ้อมแก้ว กัลยาณพงศ์ ได้รีโนเวตบ้านซึ่งเป็นสถานที่พำนักและสร้างสรรค์งานของพ่อให้เป็นหอจดหมายเหตุและผลงานของ อังคาร กัลยาณพงศ์ เปิดให้ผู้ที่สนใจเข้าชมแล้วโดยการนัดหมายล่วงหน้า
หอศิลป พีระศรี ในซอยสาทร 1 กรุงเทพฯ นับว่าเป็นหอศิลป์สำหรับสาธารณชนแห่งแรกในประเทศไทยที่เปิดดำเนินการมาเป็นเวลา 14 ปีนับตั้งแต่ พ.ศ. 2517-2531 ตามวิสัยทัศน์และเจตนารมณ์ของ ศาสตราจารย์ศิลป์ พีระศรี และข่าวดีคือหลังจากถูกทิ้งร้างเป็นเวลากว่า 30 ปี ทางมูลนิธิหอศิลป พีระศรี มีโครงการที่จะบูรณะหอศิลป์แห่งนี้ให้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง
Coexistence นิทรรศการเดี่ยวครั้งแรก โดย เจมส์-พิสุทธิ์ ศรีสุวรรณ กับการจัดแสดง 16 ผลงานภาพถ่ายที่ชวนผู้ชมเปิดมุมมองถึงความเป็นมนุษย์ที่ปราศจากสิ่งห่อหุ้ม รวมถึงความต้องการขั้นพื้นฐานทางธรรมชาติทั้งเรื่องเพศ เซ็กซ์ และรูปร่าง
หลังจากเตรียมการมาเป็นเวลากว่า 3 ปี ผลงานศิลปะกว่า 500 ชิ้นในคลังสะสมศิลปกรรมของมหาวิทยาลัยศิลปากรเปิดให้ชมแล้วในรูปแบบดิจิทัลผ่านแพลตฟอร์มออนไลน์ Google Arts & Culture ในรูปแบบความละเอียดสูงสุดระดับกิกะพิกเซลที่บันทึกด้วย Google Art Camera
หอศิลป์บ้านจิมทอมป์สัน (Jim Thompson Art Center) เปิดบ้านหลังใหม่ด้วยอาคารทรงโมเดิร์น 4 ชั้นเพื่อตอบโจทย์ไลฟ์สไตล์คนรุ่นใหม่ว่าอาร์ตเซ็นเตอร์ไม่ได้เป็นเพียงแค่สถานที่จัดแสดงนิทรรศการศิลปะ แต่ยังเป็นพื้นที่ไลฟ์สไตล์ที่ทุกคนสามารถเข้ามาใช้งานได้ มีทั้งห้องสมุด คาเฟ่ มิวเซียมชอป ห้องอเนกประสงค์ และดาดฟ้าสำหรับจัดกิจกรรมต่าง ๆ
La Luna Gallery แกลเลอรีศิลปะร่วมสมัยย่านวัดเกต จังหวัดเชียงใหม่ ที่ยังคงอนุรักษ์อาคารเก่าอายุกว่า 80 ปีเอาไว้เช่นเดิม โดยนอกจากพื้นที่จัดแสดงผลงาน ยังตั้งใจให้พื้นที่เป็นแหล่งแลกเปลี่ยน อันมีศิลปะเป็นสื่อกลางเชื่อมผู้คนกับศิลปะเข้าด้วยกัน
พูดคุยกับ ปรัชญ์ พิมานแมน และนิทรรศการครั้งใหม่ของเขา โอรังซิแย / ออแฆนายู กับการตั้งคำถามถึงตัวตน ระหว่างความเป็น “มลายู” และความเป็น “ไทย”